دروغ
آکادمی موتورسواری کوروش
چه اتفاقی می افتد اگر به عنوان یک ورزشکار به مخاطبان خود دروغ بگویید؟
به نظر من اولین عامل تاثیرگذار در گرفتن کامنت مثبت یا منفی صداقت ورزشکار است، اگر یک ورزشکار بخواهد با دروغ گفتن خودش را قوی تر از آنچه هست نشان دهد، در واقع اوضاع را برای خودش سخت تر می کند!
این کارما است، کار بد بی جواب نمی ماند، حالا می پرسید چه ربطی دارد؟
ربطش به اینه که مثلا من میام دروغ میگم من قهرمان این کشور هستم، نفر اول اون کشور هستم و بعد از این صحبت ها یه روز نوبت من میشه تو مسابقات شرکت کنم.
در اون مسابقه اگر یک نفر با سطح معمولی بتواند من را شکست دهد، این به آن معناست که یک فرد با سطح معمولی قهرمان این کشور و آن کشور و این قاره و آن قاره را شکست داده است، در نتیجه آن موتورسوار معمولی به دلیل تبلیغات خودم بسیار قوی تر به نظر می رسد!
به نظر من خوبه که آدم قبل از زدن همچین حرف هایی آینده رو ببینه، اون موقع شاید دیگه این مسائل رو به زبون نیاره و خودش رو تو این دردسرها نندازه. گفتن همین بزرگنمایی ها در صورت شکست در مسابقات میتونه باعث رگباری از کامنت های منفی بشه. میبینین؟ با یه دروغ که از دید بعضی ها یه بزرگنمایی کوچیک هست آدم تو یه چرخه ای سردرمیاره که هم مسابقه بده باخته و هم مسابقه نده. تو اون شرایط باید همش نگران جمع کردن دروغ باشه، که خود این موضوع میشه دلیل استرس داشتن زیاد سر مسابقات. استرس زیاد در مسابقه هم عملکرد رو ضعیف میکنه در حدی که همون اندازه ای که هستن رو هم نمیتونن در مسابقات نشون بدن.
اینجاست که میرسیم به صحبت اولمون، کارما. یک ورزشکار تو این موقعیت در بهترین حالت برای حفظ اسم و رسم خودش مجبور میشه خیلی زودتر از موعد از ورزش حرفه ای و مسابقه خداحافظی کنه.
به جای این صحبت ها که همیشه دردسر ساز هست در عوض شما میتونین از روش برعکس استفاده کنین، از رقیبتون تعریف کنید. میپرسین چرا؟
چون اگر شما شکستش بدین، یک حریف قوی رو شکست دادین و اگر شکست بخورین از یک آدم قوی شکست خوردین که شما قبلا از مهارتش گفته بودین و کسی ازتون توقعی نداره و دیگه دوستی ها به راحتی وارد رقابت منفی نمی شوند! اینجوری دیگه لازم نیست بعد از مسابقه برای باخت بهونه بیارین. به عنوان مطلب آخر، همه ی ما از شرایط سخت ورزشکارا و سختی های تمرین ها آگاه هستیم، حداقل مطمئن باشید علاقمند های واقعی که مسائل رو دنبال میکنند آگاه هستن. در مقابل این شرایط ایران ما با دنیایی مقایسه میشیم که نمیشه گفت تو همه ی کشور ها، اما حداقل در بسیاری از کشور ها، ورزشکار بودن به عنوان یک شغل تعریف هایی داره. در کشور های پیشرفته شغل یک ورزشکار ورزش کردن به صورت حرفه ای هست و اونا لازم نیست بخاطر تامین قطعات و لوازم گرون قیمت ورزشیشون، دو شیفت کار کنند یا با کلی مشکل دیگه که حتی با خرج کردن پول هم حل نمیشه دست و پنچه نرم کنن. با وجود این همه مانع که ما داریم، این همه سختی، ما توقع قهرمانی جهان نداریم. لازم نیست با سیلی صورتمون رو سرخ نگه داریم. لازم نیست الکی بگیم همه چیز خوبه و بعد در مسابقات بین المللی شکست بخوریم و بعد برای همون هایی که بهشون گفتیم همه چیز خوبه بهونه بیاریم که چرا قهرمان جهان نیستیم. همه ی این همه چیز خوبه ها میشه فشار عصبی سر خط مسابقه، چون از درون میدونیم همه چیز بد بوده و اون وضع برای کسب مقام در مسابقات خارجی کافی نیست.
به جای این صحبت ها که همیشه دردسر ساز هست در عوض شما میتونین از روش برعکس استفاده کنین، از رقیبتون تعریف کنید. میپرسین چرا؟
چون اگر شما شکستش بدین، یک حریف قوی رو شکست دادین و اگر شکست بخورین از یک آدم قوی شکست خوردین که شما قبلا از مهارتش گفته بودین و کسی ازتون توقعی نداره و دیگه دوستی ها به راحتی وارد رقابت منفی نمی شوند! اینجوری دیگه لازم نیست بعد از مسابقه برای باخت بهونه بیارین. به عنوان مطلب آخر، همه ی ما از شرایط سخت ورزشکارا و سختی های تمرین ها آگاه هستیم، حداقل مطمئن باشید علاقمند های واقعی که مسائل رو دنبال میکنند آگاه هستن. در مقابل این شرایط ایران ما با دنیایی مقایسه میشیم که نمیشه گفت تو همه ی کشور ها، اما حداقل در بسیاری از کشور ها، ورزشکار بودن به عنوان یک شغل تعریف هایی داره. در کشور های پیشرفته شغل یک ورزشکار ورزش کردن به صورت حرفه ای هست و اونا لازم نیست بخاطر تامین قطعات و لوازم گرون قیمت ورزشیشون، دو شیفت کار کنند یا با کلی مشکل دیگه که حتی با خرج کردن پول هم حل نمیشه دست و پنچه نرم کنن. با وجود این همه مانع که ما داریم، این همه سختی، ما توقع قهرمانی جهان نداریم. لازم نیست با سیلی صورتمون رو سرخ نگه داریم. لازم نیست الکی بگیم همه چیز خوبه و بعد در مسابقات بین المللی شکست بخوریم و بعد برای همون هایی که بهشون گفتیم همه چیز خوبه بهونه بیاریم که چرا قهرمان جهان نیستیم. همه ی این همه چیز خوبه ها میشه فشار عصبی سر خط مسابقه، چون از درون میدونیم همه چیز بد بوده و اون وضع برای کسب مقام در مسابقات خارجی کافی نیست.
پس صداقت، صداقت و صداقت. پس صداقت، صداقت و صداقت. هر چه راحت تر و صادقانه تر در مورد وضعیت خود صحبت کنیم، کمتر مورد قضاوت نادرست قرار می گیریم. من نمی گویم کسانی که قضاوت می کنند کار درستی انجام می دهند، اما می گویم حداقل دلیلی برای افزایش این صحبت ها به آنها ندهیم، البته شاید یک نفر بخواهد حتی به قیمت کامنت های منفی و منفور شدن هم دیده شود. این روزها در دنیای عجیبی زندگی می کنیم، اما من در تئوری خود یک فرد عادی را در نظرگرفتم. آیا موافق هستین؟ اینها نظرات من است که حاصل مطالعه یک سری مقالات و گفتگو با تعدادی از قهرمانان برجسته ایرانی و غیر ایرانی است و اگر نظری دارید یا با آن مخالف هستید برای من بنویسید. من نظر شمارو به اشتراک می گذارم و درباره ی آن صحبت می کنیم. و ما خیلی صحبت کردیم تا به اینجا برسیم، آیا می دانیم که چطور با وجود نظرات منفی شکست بخوریم و دوباره به مسابقات برگردیم و راهمون رو ادامه بدیم؟
پس صداقت، صداقت و درستکاری. هر چه راحت تر و صادقانه تر در مورد وضعیت خود صحبت کنیم، کمتر مورد قضاوت نادرست قرار می گیریم. این روزها در دنیای عجیبی زندگی می کنیم، اما من در تئوری خود یک فرد عادی را در نظرگرفتم. تا اینجا با من موافق بودی؟ اینها نظرات من است که حاصل مطالعه یک سری مقاله و گفتگو با تعدادی از قهرمانان برجسته ایرانی و خارجی است، اگر نظری دارید یا با آن مخالف هستید برام بنویسید نظرتون رو برای ما بنویسید
آخرین ویدیوها
چه چیزی جدید است؟
اگر از تماشای آنها لذت می برید، لطفا در کانال یوتیوب ما مشترک شوید، تا هیچ یک از ویدیوهای بعدی را از دست ندهید.